Co to jest afazja?
Afazja to zaburzenie neurologiczne, którego przyczynę stanowią nieprawidłowości w funkcjonowaniu lub uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego (ośrodków mowy w mózgu bądź połączeń nerwowych pomiędzy nimi).
Mowa u tych dzieci nie rozwija się wcale bądź też rozwija się ze znacznym opóźnieniem. Dziecko z afazją funkcjonuje jak człowiek rozmawiający z cudzoziemcami, których język zna bardzo słabo.
Nie jest zdolne do powiedzenia tego, co chce. Ma problemy ze znalezieniem właściwych słów i skonstruowaniem zdań, za pomocą których mogłoby zwerbalizować swoje myśli. Nie jest też w stanie zrozumieć, co mówią inni.
Pojmuje pojedyncze słowa, ale nie potrafi wychwycić sensu całej wypowiedzi. Dziecko z tym zaburzeniem powinno być objęte opieką neurologopedy oraz w razie potrzeby psychologa.
Objawami tego zaburzenia są:
– Pomimo prawidłowego słuchu dzieci nie rozumieją znaczenia wypowiadanych do nich słów,przez co nie wykonują poleceń, nie są w stanie skupić się na czytanej bajce.
– Zaburzenia te nie współistnieją z problemami natury emocjonalnej i upośledzeniem funkcji poznawczych.
– Problemy z wypowiadaniem słów w trybie zarówno spontanicznym, jak i naśladowczym.
– Zniekształcanie brzmienia słów.
– Niemożność wypowiadania słów dłuższych, początkowo nawet dwusylabowych.
– Łatwe zapominanie brzmienia już wcześniej utrwalonego słowa.
– Dzielenie słów na sylaby dla ułatwienia sobie ich wypowiedzenia.
– „Artykulacja próbna”: czyli ciche przygotowanie się przed właściwym użyciem słowa.
– Ubogie słownictwo.
– Ograniczanie się do jednowyrazowych wypowiedzi.
– Zaburzenia gramatyki i składni, polegające na opuszczaniu wyrazów czy zniekształceniach
w realizacji związków składniowych.
– Zniekształcenia artykulacyjne i trudności w realizacji fonetycznej formy wypowiedzi.
– Trudności w rozumieniu tekstu mówionego (pojedynczych słów lub relacji składniowych).
